We zijn aangekomen en het sneeuwt net niet

Er is weer heel wat gebeurd de afgelopen dagen, ook de woensdag ging niet door omdat de neef van de hoteleigenaar was overleden dus het werd donderdag. Personeel stond klaar en werd reeds betaald.Echter, de Japanse Chef die ik aangenomen had heeft wat stemmingsverschillen van s’morgens enthousiast naar negatief eind van de middag. En s'avonds was hij je beste vrolijke vriend. Had ook altijd geld nodig. Hij was wel geïnteresseerd maar eigenlijk ook weer niet, totdat de rit 10 uur naar het noorden weer uitgesteld werd en hij zei "denkt die hotel eigenaar dat ik een idioot ben". Ik denk dat wordt hem niet en ik dacht ach met die stemmingswisselingen, altijd geld nodig hebben dat is natuurlijk drugs. Ik zeg tegen hem “jij houd me niet voor de gek” Ik teken je contract niet. Toen zei hij dan gaan die andere keukenhelpers ook niet mee. Ik zeg geen probleem, iklaat me dus niet intimideren. Uiteindelijk heb ik hem verwezen naar RCCL dat is de Royal Caribbean Cruise Line waar ik nog een executive Chef ken die daar al 25 jaar werkt. Ik zeg Heimo “ik heb iemand die met me naar het hotel wil in de bergen, het is een Japanse vischef en dat lusten ze hier niet”:. Leugentje natuurlijk om de keukenhelpers die al 1 week in mijn huis woonden te behouden. Dusgoed en wel gergeld en is goed voor karma

We kwamen vrijdagmorgen aan na een rit van 10 uur, de zoon van de hoteleigenaar had gereden. Hij is 22 jaar en drinkt niet, rook niet. Een saaie Piet dus. Na 4 uur hebben we wat gegeten. Ik denk ik ga voor safe en pak een pork adobo maar het was niet te nassen. Ik denk dat ze voorheen in dezelfde pan lever hadden gebakken en ik proef dat. Daarna kwamen we aan in Solano waar de eigenaar woont en de zoon kon niet meer verder rijden. Had ook al een rit van Manila naar Angeles achter de rug. Er werden andere chauffeurs opgetrommeld uit Banaue die dan eerst naar Solano moesten rijden om de zoon van de eigenaar te vervangen om ons naar het hotel te brengen. De rit ging voorspoediger dan van Angeles naar Solano door de bergen en bergen, het was koud en zeer mistig. Begint die chauffeur tegen mij te praten. Heb je geen familie in Nederland dat dan iemand zoekt voor een relatie. Ik zeg hoe oud bende dan. Ja ik ben 24. Ik zeg in mijn familiekring zijn ze allemaal bijna 60 jaar, wat moet je daar mee. Hij zegt dat is geen probleem. Dus dan zeg ik welkom in de Filippijnen!

We kwamen aan in de vroege morgen. Al de door mij gestuurde materialen stonden in de hotellobby, dus ik zeg we slapen 4 uur en dan beginnen we de dag met werken. Zo goed en wel begonnen ging het allemaal voorspoedig. Het personeel moest nog wennen aan de temperatuur dat 15 graden. Ik zeg ik heb jullie beloofd gratis aircon binnen en buiten, dus ik zeg niet zeiken. Als je bezig bent dan wordt je niet moe. Op vrijdag hebben we alle items die ik had gestuurd, 2 vrachtwagens vol geteld en verwerkt en geplaatst waar het moest komen staan. s'Avonds snel gegeten en na 12 uur arbeit weer gaan slapen.

Zaterdag nieuwe vrachtwagen verwerkt uit Angeles city met spullen en toen alle items naar de keuken verplaatst naar de kelder waar de keuken is. Lekker handig want er is alleen een stijl trapje en een Chinees fornuis waar je alleen kunt wokken. Restaurant De Chinese Muur in jullie dorp heeft eenzelfde fornuis zeker weten. Tijdens de lunch kwam ik erachter dat tegenover het hotel een constructie staat dat ook een hotel moet worden. Ik dacht het is 3 hoog maar het zijn ook weer 6 etages. Het bouwpersoneel slaapt daar in tentjes in het gebouw. Gisteren was het 13 graden. Heb mijn groenten lekker buiten gezet, blijft het wel goed tot maart.

Vandaag zondag werken we ook we beginnen direct om 7 uur tot 11 en dan van 2 tot 6. Gisteren de garnalenkroketten gepresenteerd en mijn wereldberoemde Duitse worsten met goeie mosterd en ouwe turken. Dat vonden ze ook geweldig. Vandaag richten we de keuken in die we gisteren stofvrij hebben gemaakt. Koelingen moeten we nog kopen en vriezers. Worden morgen besteld en we moeten wat kelners hebben en runners die dan het eten van de keuken via de steile trap naar de keuken brengen. Het is allemaal een hele onderneming maar het lukt wel.

Wordt vervolgd